Walking to Magdalena verwijst naar een aangrijpend moment uit het Nieuwe Testament: datgene waarop Maria Magdalena de verrezen Jezus Christus ontmoet. Noli me tangere – ‘raak me niet aan’ – is een klassiek thema in de kunstgeschiedenis en een zin waarin alle gevoelens tussen angst en verlangen vervat zitten. Ontelbare kunstenaars zoals Fra Angelico, Giotto, Titiaan en Rubens hebben deze fraaie frase uit het Johannesevangelie (hfst 20, 16-17) verbeeld. Luk van Soom geeft er een eigentijdse en eigenzinnige interpretatie aan: zijn creatie verwijst naar de tuin waar Christus en Maria Magdalena elkaar na de verrijzenis troffen en werpt de vraag op of Jezus toen echt zichtbaar was of louter opgebouwd uit licht.
Van Sooms eigen Noli me tangere, voor Beaufort in Wenduine geconcipieerd als een solitaire metalen boom, is in Walking to Magdalena uitgegroeid tot een rij van vijf identieke exemplaren. Stevig verankerd in de aarde reiken ze overdag naar de wolken en laten ze ’s nachts het donker smelten. Hun gekleurde lampen weerspiegelen de sterren met licht dat zichtbaar is voor het oog, maar ongrijpbaar voor de handen. Zoals een droom zichtbaar kan zijn in onze hersenen, maar nooit tastbaar wordt. Op deze manier geeft de kunstenaar gedaante aan het onzeg- en onzichtbare.